Kochany, mądry Roger

Wypuściłem go z klatki, żeby trochę sobie pobiegał i rozprostował kości. Na początku buszował wśród koców na tapczanie. Gdy mu się to znudziło, przeniosłem go na biurko. Z niego przedostał się na drukarkę i w podajniku na papier znalazł sobie schronienie. Jednak to, co wydarzyło się nieco później, wprawiło mnie w zdumienie, czy wręcz osłupienie…

Gdy już się wybiegał, przeniosłem go do klatki. Zająłem się Sadzą, któremu dosypałem nowego ziarna do karmidełka, a także przygotowałem kaszkę Nestlé Sinlac. Kaszkę podaję w większych zakrętkach po sokach/mleku. Roger, widząc, że kręcę się przy regale z klatkami, wziął w pyszczek taką zakrętkę i przeniósł ją od swojego karmidełka aż do ścianki kuwety klatki. To nie było jakieś przypadkowe przesunięcie czy zepchnięcie tej nakrętki. Celowo wziął ją w pyszczek i – idąc kilkanaście cm po wiórkach – przyniósł blisko mnie, jak najbliżej się tylko dało.

Nie wierzyłem własnym oczom, że to zrobił… Aż się wzruszyłem… :’) Kochany, mądry Rogerek…

Szybko zabrałem tę nakrętkę, umyłem i rozrobiłem w niej porcję kaszki. Ale tym razem położyłem nakrętkę nie na ściółce, a na półce przykręconej do boku kraty klatki. Roger ochoczo zabrał się za jedzenie.

Nie przypuszczałem, że mysz potrafi być tak inteligentna i swoim zachowaniem/działaniem wskaże, czego potrzebuje. W mojej hodowli mam naprawdę mądre i sprytne myszki…